Η διχόνοια βρίσκεται στο DNA των Ελλήνων. Φαίνεται δε ότι αποτελεί και μια πηγή του δυναμισμού τους, τουλάχιστον σύμφωνα με τη ρήση του "σκοτεινού φιλοσόφου" Ηρακλείτου: "πόλεμος πατήρ πάντων".
Δεν είναι τυχαίο ότι οι αρχαίοι ήταν, ίσως, ο μοναδικός λαός στον κόσμο που είχε επινοήσει και λάτρεψε μία θεότητα-προσωποποίηση της φιλονικίας και της διχόνοιας: την Έριδα. Κατά τον Όμηρο ήταν αδερφή και συνοδός του Άρη, θεού του πολέμου. Την ήθελε μάλιστα ντυμένη με ρούχα βαμμένα στα κόκκινα από το αίμα των ανδρών. Κατά τον Ησίοδο, ήταν κόρη της Νύκτας και μητέρα του Πόνου, του Λοιμού και γενικά κάθε κακού και συμφοράς. Επειδή δεν προσκλήθηκε στο γάμο του Πηλέα και της Θέτιδας, έριξε ανάμεσα στους καλεσμένους ένα μήλο με γραμμένη πάνω σε αυτό την φράση "Τη καλλίστη" (στην ομορφότερη) προκαλώντας την φιλονικία μεταξύ Αφροδίτης, Ήρας και Αθηνάς για το ποια θα το πάρει.
Μπορεί να ξεχάστηκαν οι θεοί του Ολύμπου. Η μοναδική θεότητα
που δεν ξεχάστηκε ποτέ από τους Έλληνες είναι η Έρις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου