Εδώ και έναν αιώνα ο Αϊνστάιν είχε διαπιστώσει την δεύτερη μεγάλη αλήθεια μετά την θεωρία της Σχετικότητας. Την ανθρωπινή βλακεία.
Ένας άνθρωπος που δεν ασχολείται με την υγιεινή του σώματος του και ειδικά του στόματος του και έχει πχ μια εβδομάδα να βουρτσίσει τα δόντια του τότε ανά κυβικό εκατοστό στο στόμα του υπάρχουν έως περί το ένα δισεκατομμύριο μικρόβια (1.000.000.000).
Το δε συνολικό μέγεθος (αριθμός) του μικροβιακού φορτίου φανταστείτε που φτάνει και ανάλογα βεβαίως με την ηλικία του και το τι τρώει. Αν κάποιος τρώει πολλά λαχανικά και δεν τρώει γλυκά ή κάποιος που τρώει ετοιματζίδικα και αναψυκτικά και γλυκά, δεν έχουν το ίδιο μικροβιακό φορτίο. Και αν κάποιος ξενυχταει στα ορθαδικα, τρώει ετοιματζίδικα και δεν βουρτσίζει ποτέ τα δόντια του ίσως να μπορεί να διεκδικήσει και θέση στο βιβλίο Γκίνες.
Άντε τώρα να είναι και 90 ετών χωρίς να εφαρμόζει μέτρα υγιεινής, να τρώει ακατάλληλα πράγματα και να παίρνει και φάρμακα.
Φανταστείτε τώρα να είστε στην εκκλησία ή στο σουπερ μάρκετ ή σε ένα λεωφορείο ή σε καφετέρια ή σε μπαράκι και κάποιος ή κάποια των 50 ή 60 ή 90 ετών να βήχει δίπλα σας. Ότι μικρόβιο υπάρχει στην στοματική του κοιλότητα και ότι αναθυμιάσεις στον στομαχικό του θάλαμο θα έρθει δίπλα σας, πάνω σας και μέσα σας.
Όσοι λοιπόν την βρίσκετε με τα μικρόβια και τα παραπροϊόντα και τα απόβλητα του στόματος των άλλων ας πάτε δίπλα τους και ας παίρνετε βαθιές ανάσες όταν κάποιος βήχει.
Εγώ όμως – όπως και πολλοί άλλοι - δεν έχω καμία διάθεση να ανασαίνω τα στοματικά λύματα του καθενός.
Και επειδή κάποιοι μιλανε για τον Φασισμό της Μάσκας ας μου απαντήσουν: Είναι δημοκρατικό να πετάς τις βρωμιές σου με βήξιμο στα μούτρα του άλλου;;;
Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης
Πτυχιούχος ΑΠΘ, Διδάκτωρ ΠΠ, Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου