Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2020

Ορθοδοξία και Πολιτική

Ο Απόστολος Παύλος μας παροτρύνει να προσευχόμαστε για τους άρχοντες των οποίων οι εξουσίες ως θεσμοί «υπό του Θεού τεταγμένοι εισίν» (Ρωμ. 13,1) ενώ ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός εν μέσω τουρκοκρατίας έλεγε «να παρακαλείτε τον Θεό δια τον Βασιλέα και δια όλους τους Ζαπιτάδες να τους φωτίζει να κυβερνούν με πραότητα και δικαιοσύνη» (Φωνή Κυρίου, 2019, 35, 3457).

Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης

Ορθοδοξία είναι ο Λόγος του Ιησού όπως κατεγράφη από τους ευαγγελιστές και έφτασε σε εμάς μέχρι σήμερα. Και ο Λόγος του Ιησού έχει να κάνει με τον άνθρωπο, την μετάβαση του σε έναν καλύτερο άνθρωπο, και τελικό στόχο το ‘καθ εικόνα και καθ ομοίωση’.

Πολιτική είναι ένα σύνολο μέτρων και διαδικασιών που αποσκοπεί στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του κοινωνικού συνόλου. Όμως είναι και η μήτρα γένεσης ιδεών και αντιλήψεων που μέσω αντίστοιχων ή συναφών διαδικασιών αποβλέπουν και πάλι στην βελτίωση της ζωής του κοινωνικού συνόλου. 

Με μια πρώτη ματιά Ορθοδοξία και Πολιτική δεν φαίνεται να έχουν και πολλά κοινά στοιχεία. Μια φευγαλέα ματιά ή σκέψη σε αυτές τις δυο έννοιες θα κατέληγε γρήγορα και ανώδυνα στο συμπέρασμα ότι αυτά δεν συναντιούνται πουθενά. Είναι όμως έτσι;

Συχνά, η Πρόθεση και ο Σκοπός διαφοροποιούν το περιεχόμενο, την μεθοδολογία και την στρατηγική. Διαφοροποιούν μέχρι και τις κοινωνίες, μέχρι και τις θρησκείες. Μπορούν να γίνουν εργαλεία αποπροσανατολισμού ή σύγκλισης. Και έχουν γίνει εργαλεία στα χέρια ειδημόνων που οδήγησαν μεγάλες μάζες σε αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις. Και είναι καταπληκτικό πως η Πρόθεση και ο Σκοπός υιοθετούνται από την μάζα και δημιουργούν Πάθος και Εμμονή. Λογικά λοιπόν διαφοροποιούν και τα δύο Αντικείμενα του άρθρου τούτου οδηγώντας σε διαφορετικούς δρόμους και ταυτότητες.

Όμως, ποια είναι η βασική συνιστάμενη της διδασκαλίας του Ιησού; Αλήθεια, Αγάπη, Ταπεινότητα, Συγχώρεση,  Δικαιοσύνη. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Σταύρωση. Ο Ιησούς σταυρώθηκε γιατί μίλησε για Αλήθεια και Δικαιοσύνη και κατέδειξε τον δρόμο προς την Αγιότητα,  πράγμα που μάλλον ενόχλησε την καθεστηκυία  τάξη, το σύστημα. Είναι ‘καταπληκτικό’ το ότι λίγο πριν την Σταύρωση δυο εκ των αποστόλων του ζήτησαν να τοποθετηθούν δεξιά και αριστερά του όταν αποκατασταθεί στον Θρόνο του.

Ενοχλήθηκε η εξουσία, το ιερατείο, από την Αλήθεια. Μα γιατί; Δεν υπηρετούσαν την Αλήθεια; Δεν ήθελαν τον άνθρωπο καλύτερο;

Στην σημερινή καθεστηκυία  πολιτική τάξη , ποια είναι η βασική συνιστάμενη; Είναι ο κατεξοχήν στόχος της η βελτίωση του βοιωτικού επιπέδου του κοινωνικού συνόλου; Είναι στις άμεσες προτεραιότητες ο άνθρωπος και η βελτίωση του μέσω της παιδείας; Διακατέχεται και διακρίνεται από ανιδιοτέλεια; Τι θέση κατέχουν η Αλήθεια,  η Δικαιοσύνη και η Ταπεινότητα; Και ποια θέση επιλέγουν οι πρωταγωνιστές για τον εαυτό τους και τους ‘δικούς’ τους;

Μήπως και στις δυο περιπτώσεις το Σύστημα ξεχνάει τους στόχους του και τους σκοπούς του και εξυπηρετεί μόνο τις προθέσεις του;

Από την Β Επιστολή προς Κορινθίους διαπιστώνουμε ότι κάποιοι Κορίνθιοι επιδίωκαν προβολή και κυριαρχία στους άλλους.  Διαβάζουμε στην Φωνή Κυρίου (Αποστολική Διακονία 67, 38 (3460), … αλλά και αν δεν είχαν χαμηλώσει οι τόνοι του εγωισμού εκείνων που προκαλούσαν έριδες και θρησκευτικά ψευδοδιλήμματα.

Στην σημερινή καθεστηκυία πολιτική τάξη επιδιώκουν κάποιοι προβολή και κυριαρχία επί κάποιων ή επί όλων; Επιδιώκουν την πάκτωση των καρεκλών τους στην εξουσία και το σφιχταγκάλιασμα με την καρέκλα τους; Επιδιώκουν με ψέματα και ψευτοδιλήμματα τον αποπροσανατολισμό της μάζας; Επιδιώκουν την εγκαθίδρυση της δικής τους ‘αλήθειας’;

Διαβάζουμε στην Φωνή Κυρίου (Αποστολική Διακονία 67, 7 (3429), … δεν είναι δυνατόν  να μην περάσει θλίψεις αυτός που πολεμάει το κακό. Είναι αδιανόητο ο αληθινός αθλητής  να ζει μέσα σε τρυφή και ανέσεις.  …..οι πονηροί και οι υποκριτές θα προκόβουν …..ίσως να προκόβουν και αριθμητικά ….θα έρθει καιρός που οι άνθρωποι δεν θα ανέχονται την υγιή διδασκαλία αλλά σύμφωνα με τις εμπαθείς επιθυμίες τους θα ακούνε πλανεμένους ….

Στην σημερινή καθεστηκυία πολιτική τάξη η τρυφή και είναι ανέσεις είναι πλέον συνώνυμες της διαφθοράς, της μίζας, της υπεξαίρεσης, της εξυπηρέτησης κάτω από το τραπέζι και της διευκόλυνσης με γρηγορόσημο. Είναι αληθινοί αθλητές οι πολιτικοί μας; Αγωνίζονται εναντία στο κακό; Ή μήπως (οι περισσότεροι) είναι  πονηροί και υποκριτές; Μάλλον εύκολη η απάντηση. Και ο λαός ποιους ακούει; Τις υγιείς φωνές ή τους πλανεμένους;

Το ψέμα και οι παραχαράξεις σήμερα είναι βασικό εργαλείο της ελληνικής πολιτικής τάξης και βασικός εχθρός της προόδου και της ανάπτυξης. Αντιστρατεύονται την Αλήθεια και οδηγούν στην κατηφόρα μια ολόκληρη κοινωνία που χάνει έτσι τις αξίες της και τον στόχο της και γίνεται έρμαιο του καθ τυχάρπαστου;

Στην Ορθοδοξία, αντίστοιχα, το ψέμα και οι παραχαράξεις αντιστρατεύονται την Αλήθεια και έχουν οδηγήσει κατ επανάληψη σε πλάνη και Αιρέσεις. Οδηγούν μακριά από την Αλήθεια, μακριά από τον Λόγο του Ιησού, μακριά από τον στόχο.

Τι αποκόμισαν οι Απόστολοι και ο Ιησούς από τον αγώνα τους για την διάδοσης της Αλήθειας; Διαβάζουμε ότι ο Παύλος έκανε εργόχειρο για να ζήσει για να μην του καταλογίσουν ότι ζει σε βάρος των άλλων. Ο Ιησούς ζούσε με παραδειγματική ταπεινότητα. Τι αποκόμισαν τελικά; Θλίψη, πόνο, δάκρυα και κατά κανόνα μαρτυρικό θάνατο. Οι ιερείς και αρχιερείς πως ζούσαν; Τι αποκόμιζαν; Σήμερα οι πολιτικοί μας τι αποκομίζουν; Και οι φωνές που πασχίζουν να ακουστεί η αλήθεια;

Αν θελήσουμε σε όλο αυτό να ενεπλέξουμε και την ‘μόρφωση’ θα πρέπει να παραπέμψουμε στον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό: το κακό θα έρθει από τους σπουδαγμένους.

Τελικά, Ορθοδοξία και Πολιτική είναι δυο ευθείες παράλληλες, συγκλίνουσες ή αποκλίνουσες;

Σαφέστατα έχουμε να κάνουμε με δυο διαφορετικές έννοιες με σημαντικές διαφορές στην Πρόθεση τα Μέσα και τον Σκοπό. Στην μια περίπτωση η Πρόθεση και ο Σκοπός είναι η Αγιότητα ενώ στην άλλη περίπτωση η λύση προβλημάτων και η ομαλή διαβίωση του κοινωνικού συνόλου.

Όμως, διαπιστώνουμε από την μικρή προηγηθείσα ανάλυση ότι υπάρχουν κοινά σημεία τόσο στην διαδρομή όσο και το σκοπό.

Η Βελτίωση τόσο του ανθρώπου όσο και του συνόλου ακόμα και του βιοτικού επιπέδου θα μπορούσε να είναι κοινός τόπος για την Ορθοδοξία και την Πολιτική. Ο Θεάνθρωπος ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο και τον θέλει (τον άνθρωπο) άγιο. Η πολιτική θα μπορούσε να κάνει τον άνθρωπο καλύτερο μέσω της παιδείας. Οι αρχές της Ορθοδοξίας οδηγούν σε ένα άριστο κοινωνικό σύνολο ενώ η πολιτική θα μπορούσε να το βελτιώσει μέσω της παιδείας και της Δικαιοσύνης αλλά και της Δίκαιης Δημόσιας Διοίκησης.

Κοινός τόπος και στις δυο περιπτώσεις είναι το ότι η Ανώτερη Ιδέα, η Αλήθεια, ο Ευγενής Σκοπός, αντιμετωπίζεται υποτιμητικά, υποβαθμίζεται και συχνά χλευάζεται. Τα πρόσωπα που επανδρώνουν το ιερατείο αφενός και την πολιτική τάξη αφετέρου εστιάζουν στις προθέσεις τους και εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους, κατά κανόνα. Το καλό, το καλύτερο το αντιλαμβάνονται σαν εχθρό και το καταπολεμούν.

Ένα άλλο κοινό σημείο είναι η πλάνη και το ψέμα. Αμφότερα χρησιμοποιήθηκαν τόσο από το ιερατείο όσο και από κατ επίφαση χριστιανούς σε όλες τις περιόδους και τελικά από την πολιτική τάξη σε όλα τα μήκη και πλάτη με σκοπό την διαστρέβλωση και τον αποπροσανατολισμό. Και οι υγιείς φωνές; Οι φωνές που κράζουν την αλήθεια; Παραμερίζονται, απαξιώνονται, και συχνά καταδικάζονται. Τότε και τώρα.

Είναι ολοφάνερο ότι θα μπορούσε η Πολιτική να βρίσκεται σε μια ελάχιστη αλληλοεπικάλυψη με την Ορθοδοξία.

Τελικά στην Ελλάδα Ορθοδοξία και Πολιτική συναντιούνται; Έχουν κοινά σημεία;

Βεβαίως: Η Πολιτική στην Ελλάδα χρησιμοποιεί την Θρησκεία σαν εργαλείο και πιθανόν και το αντίστροφο.

Όμως αν οι πολιτικοί μας διέθεταν κάποια χαρακτηριστικά όπως Ταπεινότητα, Αίσθηση Δικαίου, Αμεροληψία, ποιες θα ήταν οι επιδόσεις τους και ποια η πορεία της χώρα μας αλλά και ποια η θέση εκάστου εξ ημών; 






10 σχόλια:

  1. Αγαπητέ κύριε Θεοφάνη Τσαπικούνη

    δεχθείτε, χάρη του διαλόγου, τον αντίλογο μου, στον λόγο σας "περί ορθοδοξίας και πολιτικής", όπως αυτός εκφράζεται στο παρακάτω κείμενο, αλλά κυρίως στο βιβλίο μου: Θεός και Κεφάλαιο. Δοκίμιο για τη σέση μεταξύ θρησκείας και εξουσίας, τις ευχαριστίες μου για την φιλοξενία και τις ευχές μου για υγεία, ευημερία, ισότητα και ειρήνη.
    Κώστας Λάμπος

    -------------



    Θρησκεία και Εξουσία
    Θρησκεία και Εξουσία. (Η ‘ιερή’ διαπλοκή μεταξύ ιερατείου, οικονομικής και πολιτικής εξουσίας)

    Γράφει ο Κώστας Λάμπος
    http://infonewhumanism.blogspot.com/2015/03/blog-post_64.html,
    «Εάν διά τoυ ψεύδoυς μoυ η αλήθεια τoυ Θεoύ κατεδείχθη μεγάλη
    πρoς δόξαν τoυ, γιατί ακόμη κατακρίνoμαι ως αμαρτωλός;»,
    Παύλος προς Ρωμαίους Επιστολή.
    Όταν το ψέμα επισκιάζει και εκτοπίζει την αλήθεια και γίνεται το ίδιο η ‘αιώνια και μοναδική αλήθεια’, όταν οι σκοταδιστικοί μύθοι και οι εξουσιαστικές ιδεολογίες πλαστογραφούν την ιστορία και εκτοπίζουν τα πραγματικά γεγονότα, τις αυθεντικές εμπειρίες, τη Λογική και τη μνήμη των ανθρώπων, όταν η εξουσία στραγγαλίζει την επιστημονικά έγκυρη και κοινωνικά χρήσιμη γνώση και παρουσιάζει την επιστήμη-έρευνα-ανακάλυψη ως θρησκεία-πίστη-αποκάλυψη, όταν η υποκρισία εκτοπίζει την ευγένεια και την ειλικρίνεια και όταν το κάλπικο και το εικονικό εμφανίζονται ως γνήσιο και πραγματικό, τότε το σκοτάδι γίνεται το θαμπό φως της ‘αγίας άγνοιας’, η ‘θεία φώτιση’ που τυφλώνει. Τότε τα ανθρώπινα όντα γίνονται σκιές του εαυτού τους, ζωντανά εργαλεία που παράγουν πλούτο για τους δαμαστές τους και οι ζωές τους τείνουν να εξομοιωθούν με, ή να γίνουν και χειρότερες από, αυτές των ζώων εργασίας. Γίνονται κοπάδια οπαδών που αναπαράγουν άκριτα και σε βάρος τους μύθους με θεούς και δαίμονες, με σκοταδιστικές ανοησίες και εξουσιαστικές ιδεολογίες που τους καθιστούν εθελόδουλους, φονιάδες πολιτισμών και πολιτικούς αυτόχειρες. Από τότε που η βία των νικητών επέβαλε τη δουλεία και οι εξουσίες οργανώθηκαν σε κράτος και νομοθέτησαν την ατομική ιδιοκτησία πάνω στη γη και γενικά πάνω στα μέσα παραγωγής, οι σκοταδιστικοί μύθοι έγιναν σωτηριολογικές θρησκείες , οι οποίες, ως εξουσιαστικές ιδεολογίες, έγιναν εργαλεία εκφοβισμού και βίας, πειθαναγκασμού και υποταγής, αλλοτρίωσης και εξαθλίωσης των πιστών και εξουσιαζόμενων.
    Είναι σε όλους μας γνωστό πως κανένας άνθρωπος δεν επέλεξε τη θρησκεία και την πίστη του, αλλά, με το που γεννιέται, του τη φυτεύουν στο κεφάλι, και την καλλιεργούν συστηματικά και σκόπιμα και από ιδιοτέλεια τα κατά τόπους υποκριτικά, σκοταδιστικά, εκμεταλλευτικά και εξουσιαστικά ιερατεία που καλλιεργούν την άγνοια και χρησιμοποιούν τον εξουσιαστικό Φόβο , μορφή του οποίου αποτελεί και ο λεγόμενος ‘φόβος του θανάτου’, αλλά και κάθε μορφής βία για να επιβάλλουν θρησκεία και πίστη, χωρίς τις οποίες καμιά εξουσία δεν μπορεί να επιβληθεί. Γνωστό είναι επίσης ότι κανένας άνθρωπος δεν χρειάζεται σκοταδιστικούς μύθους και εξουσιαστικές ιδεολογίες, ψεύτικους θεούς που κρύβουν πραγματικά αφεντικά, μίσος και καταπίεση, βία, εξουσία και ψευδαισθήσεις για να ζήσει, να είναι δημιουργικός και ευτυχισμένος. Αντίθετα εκείνο που χρειάζεται είναι τροφή, στοργή, στέγη, ασφάλεια, αναγνώριση, ισονομία, ισοπολιτεία, ελευθερία, παιδεία και ίσες ευκαιρίες για να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο ανάλογα με τις δυνατότητές του και να απολαμβάνει ανάλογα με τις ανάγκες του. Αντί γι’ αυτά οι εκάστοτε εξουσίες κατασκεύασαν μύθους-ταμπού για θεούς και δαίμονες, για κόλαση και παράδεισο με βασιλείς επίγειους και επουράνιους με σκοπό να κάνουν τους ανθρώπους δουλικούς και μοιρολάτρες, να ‘πιστεύουν χωρίς να ερευνούν’ και να δέχονται την καταπίεση και την εκμετάλλευση των αφεντικών τους ως ‘θεία βούληση και δοκιμασία’. Στο μεταξύ οι σκοταδιστικοί μύθοι ξεφτίζουν, τα ταμπού απομυθοποιούνται μέρα με τη μέρα ως εξουσιαστικά....
    ΣΥΝΕΧΕΙΑ στο

    http://infonewhumanism.blogspot.com/2015/03/blog-post_64.html,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι Εκδόσεις Κουκκίδα παρουσιάζουν
    το νέο βιβλίο του Κώστα Λάμπου

    Θεός και Κεφάλαιο.
    Δοκίμιο για τη σχέση μεταξύ θρησκείας και εξουσίας

    Είναι γνωστό πως κανένας άνθρωπος δεν επέλεξε τη θρησκεία και την πίστη του, αλλά, με το που γεννιέται, του τη φυτεύουν στο κεφάλι, και την καλλιεργούν συστηματικά και σκόπιμα και από ιδιοτέλεια τα κατά τόπους σκοταδιστικά και εξουσιαστικά ιερατεία. Γνωστό είναι επίσης ότι όλες οι θρησκείες επιβλήθηκαν με τη βία των εξουσιών και λειτούργησαν ως ιδεολογίες υποταγής σε αυτές τις εξουσίες. Γνωστό είναι ακόμα ότι πολλοί λαοί αναγκάστηκαν να αλλάξουν τη θρησκεία τους με αυτήν του εκάστοτε κατακτητή τους, γιατί ακριβώς η κάθε εξουσία διασφαλίζει την κυριαρχία της και μέσω της επιβολής της δικής της θρησκείας. Οι θρησκείες, ως εξουσιαστικές ιδεολογίες, διέσπασαν τις κοινωνίες, έσπειραν διχόνοιες, αιματοκύλισαν και συνεχίζουν να αιματοκυλούν την ανθρωπότητα, για λογαριασμό των οργανωμένων εξουσιαστικών συμμοριών που εκμεταλλεύονται οικονομικά, πνευματικά, κοινωνικά και πολιτικά τους λαούς και προσπαθούν να επιβάλλουν την ηγεμονία τους πάνω στην ανθρωπότητα. Γι’ αυτούς τους λόγους γράφτηκε αυτό το βιβλίο και απευθύνεται σε θρησκευόμενους και μη που αγωνιούν και αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο, για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά και δούλους. Για τον κόσμο της κοινωνικής ισότητας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ευημερίας και της ειρήνης. Ένας ύμνος στην πνευματική απελευθέρωση του ανθρώπου από ιδιοτελείς σκοταδιστικούς μύθους και εξουσιαστικές ιδεολογίες. Να ξεθάψουμε το μυαλό μας από τα σκοταδιστικά και εξουσιαστικά σκουπίδια για να θάψουμε οριστικά τον εξουσιαστικό μύθο για το θεό, το απάνθρωπο και καταστροφικό κεφάλαιο και την αντικοινωνική εξουσία και να χτίσουμε τη ζωή μας πάνω στη λογική, την επιστήμη, τη συνεργασία, την αλληλεγγύη, την ισοκτησία και την ισοκατανομή, στη μορφή της άμεσης δημοκρατίας με περιεχόμενο την αταξική κοινωνία, στην προοπτική ενός οικουμενικού ουμανιστικού πολιτισμού.
    Από τα περιεχόμενα: Ο θρησκευτικός μύθος και η επιστημονική αλήθεια για την ύπαρξη του κόσμου και της ζωής. Η ‘αθάνατη ψυχή’ ως μύθος και πραγματικότητα. Η ιδεαλιστική ψυχή ως ‘ανθρώπινη φύση’, ψευδής συνείδηση και εργαλείο εξουσιασμού. Η κατασκευή της ιδεαλιστικής ψυχής με υλικό την άγνοια και το Φόβο του θανάτου, με όργανο την ιδεαλιστική φιλοσοφία και τη θρησκεία. Η συντήρηση και η επισκευή της ψυχής στο χαφιεδείο των ‘εξομολόγων’ και στο ‘ντιβάνι’ των ψυχιάτρων. Για τη σχέση μεταξύ εξουσίας, ‘αθάνατης ψυχής’, θεού και θρησκείας. Οι θρησκείες ως εξουσιαστικές ιδεολογίες. Ο μύθος περί ‘αθάνατης ψυχής, ‘μετά θάνατον ζωή’, το απόλυτο όπλο των θρησκειών. Πνευματική Αλχημεία: Δημιουργός της ‘μεταφυσικής λίθου’, του ‘θεού’ ως φετίχ του κεφαλαίου. Το ‘σωματίδιο του θεού’. Το ‘γονίδιο του θεού’. Η ‘ιερή μέθη’ και το ‘μόριο του θεού’. Βιομηχανική παραγωγή θρησκευτικότητας και ειδώλων. Βιόσφαιρα- Χημεία: Δημιουργός της ζωής. Οι καταβολές, η παθογένεια και το πρώτο μεγάλο σχίσμα του ιουδαιοχριστιανισμού. Ο Παυλισμός, ως προχρονολογημένος μύθος του χριστιανισμού της Ρώμης. Ο ρωμαίος Imperator Ceasar Constantinus και ο Ευσέβιος Καισαρείας οι κατασκευαστές του χριστιανικού μύθου. Το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού Χριστού. Η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση μαστορεύει μια νέα παγκόσμια θρησκεία-ιδεολογία. Κοινωνικός δυισμός, η μήτρα του δυισμού του κόσμου και του ανθρώπου. Η ‘αθάνατη ψυχή’ ως φετίχ της ατομικής ιδιοκτησίας και ως ‘φιλοσοφική λίθος’ της εξουσιαστικής ιδεολογίας. Η θρησκευτική πίστη ως όπλο μαζικής καταστροφής.
    Κεντρική διάθεση: ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ, Θεμιστοκλέους 37, 106 77, Αθήνα Τηλ.: 210 3802644, koukkida.edit@yahoo.gr ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΙΓΑΙΟΝ, Έκτορος 40 1016 Λευκωσία Κύπρος, Τηλ.: 0035 22347522, yialousa@cytanet.com.cy
    Σελίδες 380, ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
    1ΒΙΒΛΙΟ Π. Β.ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ.Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΠΑΚΟΗ.2 ΛΕΩΝ ΜΠΡΑΝΓΚ ΤΟ ΔΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΟΜΙΛΙΑ ΒΙΝΤΕΟ ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ ΥΠΑΚΟΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εις ανταπάντηση, για την κατανόηση ότι η πολιτική είναι έκφραση συμφερόντων το βιβλίο μου Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ.
    Υπάρχουν λέξεις τοξικές και βιασμένες, έννοιες ταμπού, γλώσσες ευνουχισμένες που δεσμεύουν τον Νου και κοιμίζουν συνειδήσεις, για να υποτάξουν το υποκείμενο της ιστορίας και δημιουργό του πολιτισμού, τον εργαζόμενο άνθρωπο και να τον μετατρέψουν σε αντικείμενο των βιαστών της ιστορίας που την γράφουν οι εξουσιαστές, που κατά τον πατριάρχη του μανιακού καπιταλισμού, τον Ρότσιλντ, υποτίθεται ότι «εκτελούν το έργο του θεού», φυσικά για λογαριασμό τους. Λέξεις, έννοιες και γλώσσες που μας εντάσσουν σε προκατασκευασμένα σχήμερόντων, το βιβλίο μου Η Γέννηση και ο θάνατος της ατομικής ιδιοκτησίας. ατα σκέψης, μύθους, ιδεολογήματα και συστήματα συμφερόντων που καταστρέφουν τη φαντασία, την περιέργεια, την αμφισβήτηση και την έρευνα για τη σχέση του Εγώ με το Εμείς, της κοινωνίας με τα μέλη της, της ανθρωπότητας με τη Βιόσφαιρα και το Σύμπαν.
    Τέτοιες έννοιες, όπως λ. χ. τα κατηγορήματα: ‘οι νόμοι είναι δίκαιοι’, ‘οφείλουμε υπακοή στους νόμους’ ‘η ατομική ιδιοκτησία είναι ιερή’, ‘η ατομική ιδιοκτησία είναι φυσικό δικαίωμα’, η ατομική ιδιοκτησία είναι πηγή ασφάλειας και ελευθερίας’, ‘είμαστε όλοι ίσοι ενώπιον του θεού και των νόμων’ ‘ο θεός είναι ο δημιουργός μας’, ‘ο θεός είναι δίκαιος’, ‘ο θεός είναι μεγάλος’, η ‘αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι λαϊκή εξουσία’ ‘ο λαός είναι κυρίαρχος’, ‘πίστευε και μη ερεύνα’ και πολλά άλλα, τα οποία έχουν καταχρηστικά, εξαιτίας της άγνοιας, της βίας, της εξαπάτησης και της ‘εξ’ αποκαλύψεως αλήθειας’, καταγραφεί στη συνείδησή μας ως ‘αξιωματικές αλήθειες’ και ως ‘ηθικές αξίες’ ρυθμιστές της ζωής μας.
    ‘Αξιωματικές αλήθειες’ και ‘ηθικές αξίες’ που αρνούνται την επιστήμη, την ιερότητα της ζωής, την κοινωνική ισότητα, την ελευθερία και την ευτυχία γίνονται αναπόφευκτα αντικείμενο αμφισβήτησης, η οποία όμως ορίζεται ως ‘αμαρτία’, ως ‘παρέκκλιση από την κανονικότητα’, ως παραβατικότητα και ως ‘έγκλημα καθοσιώσεως’, με κατάληξη το στίγμα του ‘εχθρού του λαού και της τάξης’, την κοινωνική απομόνωση, την φυλακή, τον εγκλεισμό σε κάποια ‘λευκά κελιά’, σε κάποιο κολαστήριο: Μακρόνησο, Γκουαντάναμο, ή Γκουλάγκ και φυσικά την επίγεια και την υποτιθέμενη μεταθανάτια κόλαση. Όταν μάλιστα η αμφισβήτηση εκδηλώνεται ως κοινωνική δυσαρέσκεια και αναταραχή τότε επιστρατεύεται η ‘λογική των όπλων’ της εξουσίας και της καταστροφής, με τελικό όμως αποτέλεσμα, αργά ή γρήγορα, να πρυτανεύσει η λογική της ιστορίας και η βούληση της κοινωνίας που δίνει τέλος στη όποια τυραννία και κάνει το επόμενο βήμα προς τον πολιτισμό της αμεσοδημοκρατικής κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης, της οικονομίας των κοινών αγαθών και της κοινωνικής ισότητας.
    Το δοκίμιο ‘Η γέννηση και ο θάνατος της ατομικής ιδιοκτησίας’ επιχειρεί να προσβάλει τα ταμπού, τα ιερά και τα όσια κάθε εξουσίας, να απομυθοποιήσει το ‘ιερό δισκοπότηρο’ του καπιταλισμού, την ατομική ιδιοκτησία και να φέρει στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου το πρόβλημα της οικονομικοκοινωνικής ανισότητας, που καταδικάζει την ανθρωπότητα να πορεύεται στην αυτοκαταστροφή μέσω της καπιταλιστικής παρακμής και βαρβαρότητας. Αυτή η μελέτη τολμά να αναμετρηθεί με την έλλειψη αντίστοιχων μελετών και να καλύψει ένα, καθόλου τυχαίο, κενό στη σχετική βιβλιογραφία και παρ’ όλα αυτά αποδείχνει πειστικά και τεκμηριωμένα ότι όλα τα αυταρχικά, αντιδημοκρατικά και εκμεταλλευτικά οικονομικοκοινωνικά συστήματα και ιδιαίτερα ο απάνθρωπος και καταστροφικός καπιταλισμός εδράζονται πάνω στον υποτιθέμενο ‘ιερό’ θεσμό της ατομικής ιδιοκτησίας, νόθο παιδί άγνοιας, σκοταδισμού, βίας και εξουσίας, ο οποίος γεννάει οικονομικές, κοινωνικές, περιφερειακές και εθνικές ανισότητες και συγκρούσεις που συνθλίβουν άτομα, οικογένειες, πόλεις και έθνη, οικονομίες, κοινωνίες και πολιτισμούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητε κε Κωστα Λάμπο,

    Αφηνουμε αυτό το ιστολογιο ανοιχτο σε οποιονδηποτε να σχολιασει. Και αυτό είναι ένα ρισκο. Τα περισσοτερα ιστολογιο και ιστοσελιδες περνούν τα σχολια από λογοκρισια και τελικα τα κοβουν. Ελαχιστα δικα μου σχολια ανεβαινουν. Εμεις εδώ τολμαμε να τα αφηνουμε ανοικτα και πρσβασιμα. Και αυτό είναι ρισκο.

    Αναφορικα με την τοποθετηση σας:

    1 σε ποια προς Ρωμαιους επιστολη το γραφει αυτό; Γιατι εχει γραψει αρκετες προς ρωμαιους. Για την δικη σας καταρτιση είναι απαραδεκτο να μην αναφερεται αριθμο και στοιχο.

    2 θα συμφωνησω μαζι σας στο συνολο του περιεχομενου σας και θα το επιβραβευσω. Όμως το συνολο του περιεχομενου σας τι σχεση εχει με την Ορθοδοξια και τον Λογο του Ιησου; Κυριε Λάμπο φιλοσοφειτε γενικως – και καλα κανετε – και αν θελετε να κατηγορεισετε το 01% ή το 10% ή το 50% των χριστιανων και εγω μαζι σας γιατι είναι γνωστο ότι εχουν πολλοι χριστιανοι (όπως και οι περισσοτεροι οπαδοι και φανατικοι ολων των θρησκειων) διαπραξει πολλα εγκληματα. Όπως και οι αρχαιοι ελληνες εχουν διαπραξει αναριθμητα εγκληματα σε βαρος των υπολοιπων ελληνων και οδηγησησαν στην ρωμαιοκρατια και τελικα στο να σβησουμε από τον χαρτη για δυο χιλιετηριδες. Αλλα τα εγκληματα των αρχαιων προγονων μας μεσω των εμφυλιων δεν τα θιγει κανεις αλλα μιλανε για ανδρεια και γεναιοτητα. Ποια γεναιοτητα υπαρχει στον πελοποννησιακο πολεμος, τους μεσσηνιακους πολεμους και τους αναριθμητους εμφυλιους σε μολις χιλια χρονια;

    3 τι σχεση εχουν τα εγκληματα των χριστιανων με την Ορθοδοξια και τον Λογο του Ιησου;

    4 οποιος εχει διαβασει τα τεσσερα Ευαγγελια δηλαδη τον Λογο του Ιησου βλεπει ξεκαθαρα τι οδηγιες, συμβουλες, παρεναισεις και κατευθυνσεις δινει. Βλεπει ξεκαθα ποια ΠΟΛΙΤΙΚΗ ακολουθει. Της Αγαπης, της Ανοχης, της Συγχωρεσης, της Ταπεινωσης. Τι σχεση εχουν όλα αυτά με το περιεχομενο στο μακροσλελες σας κειμενο; Και τι σχεση εχουν όλα αυτά με το αρθρο;

    5 Κυριε Λάμπο ειστε ενας σκεπτωμενος ανθρωπος και λυπαμαι να σας κανω παρατηρηση αλλα ο χωρος αυτος δεν είναι χωρος διαφιμησεις βιβλιων αλλα προβολης σκεψεων και προβληματισμων.

    Καλη χρονια να εχετε

    Με εκτιμηση
    Δρ Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητέ κύριε Τσαπικούνη,

    ευχαριστώ για την επικοινωνία και το σχόλιό σας και απαντώ.
    1. «Εάν η φιλαλήθεια του Θεού έλαμψε και επλεόνασε, προς δόξαν του αγίου του ονόματος χάρις εις την ιδικήν μου ψευδολογίαν και ασυνέπειαν, διατί τότε εγώ κρίνομαι και δικάζομαι ως αμαρτωλός, αφού έτσι έχω συντελέσει εις την δόξαν του Θεού»; Τρίτη Επιστολή προς Ρωμαίους, στίχος 3. 7.
    2. Όταν εσείς μου προτείνατε "ΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ το ΒΙΒΛΙΟ Π. Β. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ.Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΠΑΚΟΗ, κάνατε διαφήμιση;
    3. Όταν μου προτείνετε να ανατρέξω στα 4 (που δεν είναι 4) ευαγγέλια κάνετε διαφήμιση βιβλίων;
    4, Με τον συμψηφισμό των εγκλημάτων, μήπως προσπαθείτε να βγάλετε αθώους τους εγκληματίες, όποιοι κι αν είναι αυτοί;
    5. Θα υπήρχαν πιστοί και φανατισμένα θρησκευτικά ποίμνια έτοιμα να κατασπαράξει το ένα το άλλο, χωρίς θρησκευτικά δόγματα, Εκκλησίες, υποτιθέμενους θεούς, προφήτες, μουλάδες και ιερατεία, απροκάλυπτα δεκανίκια εγκληματικών εξουσιών;
    Δεχθείτε λοιπόν ότι δεν έκανα διαφήμιση του βιβλίου μου, ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ. Δοκίμιο για τη σχέση θρησκείας και εξουσίας, αλλά το παρουσίασα ως αντίλογο σε όσα εσείς προπαγανδίζετε τα οποία δεν είναι άμοιρα εξυπηρέτησης συμφερόντων, ίσως όχι προσωπικών σας, αλλά του ιερατείου και των εξουσιαστών.
    Εκτιμώ και σέβομαι την προσπάθειά σας, αλλά ακούστε και τον αντίλογο, αν πράγματι ψάχνετε για την αλήθεια για όσα τραγικά συμβαίνουν σε βάρος μας, σε βάρος των συνανθρώπων μας, της πατρίδας μας και της ανυπεράσπιστης ανθρωπότητας από τους λυσσασμένους λύκους του κεφαλαίου που κρύβονται πίσω από ‘θεία σκιάχτρα’, κατασκευασμένες θρησκείες/ιδεολογίες, εξουσιαστικούς φόβους και κατασταλτικούς μηχανισμούς.
    Σας προκαλώ λοιπόν να διαβάσετε το παραπάνω βιβλίο μου και να απαντήσετε με ανάλογα επιχειρήματα, γιατί εγώ για να το γράψω διάβασα όλα τα βασικά κείμενα των θρησκειών.
    Να είστε καλά και καλή χρονιά, επίσης.
    κλ


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπητε κυριε Λάμπο,

    1 δεν ειναι κυριολεκτικος λογος του Παυλου αλλα υποθετικος και θετει μαι σειρα
    απο ερωτηματα. Το να απομονωνει καποιος ενα σημειο και να 'πεταει πετρες' με
    βαση αυτο, δεν νομιζω οτι ειναι σωστο.

    2 δεν προτεινα κανενα βιβλιο και το σχολιο μου αφορα απαντες οτι εδω δεν ειναι
    για διαφιμησεις βιβλιων

    3 παραπεμποντας στα τεσσερα ευαγγελια,,, αν το θεωρειται διαφιμηση τοτε
    διαφιμηση ειναι και οι επιστολες των αποστολων οποτε εχουμε χασει την μπαλα.

    4 δεν προσπαθω να αθωωσω κανεναν. πολλοι χριστιανοιεχουν διαπραξει απεχθεστατα
    εγκληματα. και το παραδεχομαι. ομως δεν απαντατε στην ερωτηση: τι σχεση
    εχουν αυτοι οι εγλκηματιες με τον Λογο του Ιησου και βεβαιως αποφευγεται
    εντεχνα να τοποθετειθειτε για τα εγκληματα των αρχαιων. τα επιδοκιμαζετε;

    5 και ναι εξακολουθειτε να κανετε διαφιμηση του βιβλιου σας. στον διαλογο παμε
    με επιχειρηματα και οχι με παραπομπες σε δικα μας βιβλια.

    αν για καποιο λογο μισειτε τον Χριστιανισμο, αν για καποιο λογο αποστρεφεστε τον Λογο του Ιησου, αν για καποιο λογο εχετε μισος με το οποιοδηποτε δογμα ή θρησκεια, σας παρακαλω μην το βγαζετε σε αυτο εδω το ιστολογιο.

    με εκτιμηση

    Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ κύριε Τσαπικούνη,
      μην χάνετε την ψυχραιμία σας και μην προσπαθείτε να αλλάξετε το νόημα των λόγων του Σαούλ/Παύλου γιατί αυτός ο τύπος φέρεται να έχει πει και να έχει κάνει και πολύ χειρότερα πράγματα, αλλά ας μην σκιαμαχούμε με ανεμόμυλους.
      Γνωρίζετε πολύ καλά, επειδή υποτίθεται ότι έχετε μελετήσει και τον Κλεισθένη και την άμεση δημοκρατία, ότι δεν μισώ απολύτως τίποτα και κανέναν που δεν υπάρχει. Αντίθετα στέκομαι οργισμένος απέναντι στην αδικία και στην υποκρισία σε ότι υπάρχει και εξαπατά, εκμεταλλεύεται, καταπιέζει και θανατώνει μαζικά συνανθρώπους μας. Και γι αυτό αγωνίζομαι όσο και όπως μπορώ με το αντίστοιχο κόστος, αντί να κάνω τον φιλάνθρωπο με το αζημίωτο και να παραπλανώ προσευχόμενος στο Τίποτα για τους φτωχούς και την ειρήνη με την υστεροβουλία/προσδοκία να πιάσω στασίδι σε μυθολογικές απάτες, με άφθονο μέλι και γάλα ή ατζέμ πιλάφι και Ουρί.
      Όσο για τον αυθεντικό «λόγο του Ιησού», όπως λ. χ. και για τον «λόγο του Σωκράτη», όπως προφανώς γνωρίζετε δεν τον γνωρίζει κανείς γιατί δεν άφησαν ούτε λέξη γραπτού λόγου και ότι γνωρίζουμε γι αυτούς το γνωρίζουμε από έργα άλλων που προφανώς κάποιο ιδιαίτερο λόγο θα είχαν για να μιλούν εξ’ ονόματος άλλων, των οποίων μάλιστα αμφισβητείται και η ίδια η ιστορική ύπαρξή τους, συνήθεια που διαιωνίζεται από κάθε πανούργο εξουσιαστή. Μερικοί μάλιστα ακόμα και στις μέρες μας ισχυρίζονται ότι συνομιλούν με τον θεό, τον Γιαχβέ ή τον Αλλάχ, εξ ονόματος και για λογαριασμό κάποιου ‘θείου σκιάχτρου’, για να απολαύσουν τον πλούτο το Μαμωνά, ή τα τριάντα αργύρια της προδοσίας της πατρίδας και της ανθρωπιάς.
      Οι θρησκείες ως εξουσιαστικές ιδεολογίες, όλες ανεξαίρετα, παράγουν μίσος, και οι οργανωμένες πυραμιδοειδείς εκφράσεις τους, οι λεγόμενες Εκκλησίες, μισούν για λογαριασμό των εκάστοτε εξουσιών τους «απίστους», οπότε όλοι είμαστε αποδέκτες μίσους γιατί είτε ως άπιστοι, είτε ως πιστοί κάποιου δόγματος είμαστε a priori άπιστοι για όλα τα υπόλοιπα δόγματα, πράγμα που συμβαίνει και με το υποτιθέμενο ‘δικό μας’ δόγμα για τους πιστούς όλων των άλλων, ‘ων ουκ έστιν αριθμός’ δογμάτων. Σ’ αυτόν τον κόσμο ζούμε εξαιτίας των θρησκευτικών μύθων και των εξουσιαστικών ιδεολογιών, αγαπητά μου φίλε και υμείς/ημείς άδωμεν…
      Το μίσος κ Τσαπικούνη είναι αποτέλεσμα της κοινωνικής ανισότητας που εκπορεύεται από τους βίαια, άδικα και παράνομα πλουτίζοντες σε βάρος των θυμάτων τους, στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν και να μεγαλώσουν τα πλούτη τους, κι εσείς βρίσκεστε, προφανώς από λάθος εκτίμηση ή από πλάνη, από την πλευρά αυτών των αρχαίων, νεώτερων και σύγχρονων θρησκευόμενων και μη εγκληματιών.
      Βέβαια, ‘θέλει τόλμη και αρετή η ελευθερία’ της σκέψης, αλλά διαβάστε, όπως διάβασα κι εγώ ‘τον λόγον σας’, τον αντίλογό μου (ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ή Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ, όπως και τόσα άλλα αξιόλογα βιβλία επιστημονικά έγκυρης και κοινωνικά χρήσιμης γνώσης) απέναντι στα φονικά ψεύδη και στην απάνθρωπη πλάνη και θα με ευγνωμονείτε.
      Έρρωσθε.
      Κώστας Λάμπος

      Διαγραφή
  8. Κυριε Λαμπο,

    Δεν απαντατε στοχευμενα αλλα γενικα αοριστα.

    Δεν ξερω τι θελετε να πετυχαιτε με την αναφορα περι εκνευρισμου αλλα σας
    πληροφορω οτι στεναχωριεμαι οταν βλεπω καποιον να αναπτυσει σκοπιμα λογο
    που καμια σχεση εχει με το θεμα.

    Δεν απαντησατε σε κανενα απο τα σημεια που θιγω αλλα φλυαρειτε.

    Δεν γνωριζω ποιος ειναι ο σκοπος σας αλλα ειναι προφανες οτι δεν ειναι η Αληθεια. Κρυβεστε πισω απο φληναφηματα. Δικαιωμα σας αλλα οχι σε αυτο το ιστολογιο.

    Γι αυτο και τα περισσοτερα ιστολογια δεν επιτρεπουν δημοσιευση σχολιων. Γιατι τις περισσοτερες φορες δεν λαμβανει χωρα ενας υγιης διαλογος αλλα σκοπιμοτητες και υποπτες μεθοδευσεις.

    Εγω να ομιλω εντελως συγεκκριμενα και εσεις να προωθειτε την πολιτικη σας κατα συγκεκριμενης θρησκευτικης ομαδας δεν γινεται. Πολιτικαντηδες ενεργουν και εκφραζονται ετσι γι αυτο και διολισθαινουμε στην αβυσσο.

    ΑΥΤΗ Η ΔΙΕΛΚΥΝΣΤΙΔΑ ΤΕΡΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΕΔΩ
    ΚΑΙ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΕΠΕΤΡΕΨΑ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ.

    ΔΡ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Α. ΤΣΑΠΙΚΟΥΝΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή