Θυμώνουμε με αυτούς που δεν φρόντισαν ποτέ για την πραγματική
μας, την κλασσική παιδεία, που δεν φρόντισαν ποτέ να μάθουμε να σκεπτόμαστε.
Όπως παπαγαλίζαμε τα μαθήματα έτσι παπαγαλίζουμε και τον θύμο μας. Το σχέδιο
τους έχει απλά πετύχει.
Αυτό που θα έπρεπε να προσέχουμε είναι ο συνωστισμός. 2-3 πρόσωπα όταν μιλούν
τετ α τετ και ο ένας είναι φορέας τότε ένα βήξιμο θα μεταφέρει μέρος από το μικροβιακό
φορτίο του στόματος (που έβηξε) στα μούτρα
αυτουνου που έχει τον άνεμο προς το μέρος του.
Αυτό που θα έπρεπε να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση είναι ο
συνωστισμός καθώς βλέπω να μπαίνουν σε σουπερ μάρκετ χωρίς μέτρα και επιπλέον
ακούω το καταπληκτικό: οι υγιείς δεν χρειάζεται να φορούν μάσκα και μάλιστα το
ανέφερε και ο Τσιόδρας αλλά και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, και ερωτώ:
ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΥΓΙΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΑ
ΑΣΘΕΝΕΙΣ;
Περί θεωριών Συνομωσίας
Ακούω για κατασκευασμένους ιούς και εκ του σκόπιμου εξαπολυμένους,
για θάνατο των γερόντων και έπειτα ίσως και των ανέργων. Στο εργαστήριο είναι δυνατή
η κατασκευή ιών αλλά είναι σαν το λόττο, σε μερικά εκατομμύρια κληρώσεις μπορεί
ακόμα να μην έχεις κερδίσει. Είναι σαν την δημιουργία νέων ποικιλιών φράουλας, μπορεί
να παιδεύεσαι μια 20ετια και να μην επιτύχεις την χρυσή κότα.
Για κάποιο λόγο ένα μικρόβιο που μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν
φιλήσυχο και εκκινείτο τα όρια του ενδιαιτήματος του ξαφνικά σηκώνει μπαϊράκι
και εξαπλώνεται όπως η φωτιά ή όπως Άραβες το 7ο και 8ο αιώνα μ.χ. Το 1845 (ή κάπου
εκεί τριγύρω) μια επιδημία περονόσπορου κατέστρεψε ΟΛΟΚΛΗΡΗ την παράγωγη πατάτας
στην Ιρλανδία με αποτέλεσμα ένα εκατομμύριο νεκροί από την πείνα και ενάμιση εκατομμύριο
μετανάστες και ανάμεσα τους μια οικογένεια Κέννεντυ.
Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να μελετήσουμε τα ξεσπάσματα ώστε
να μπορούμε να τα προλάβουμε ή τουλάχιστον να τα χαλιναγωγήσουμε. Μπορούν τα χρήματα
να διατεθούν σε έρευνα στην γεωργία και την υγεία και όχι στις στα οπλικά συστήματα
και τον θάνατο.
Περί του: είναι Πόλεμος
Το ακούμε από διάφορα χείλη και το αναπαράγουμε με
ευχαρίστηση μάλλον, με μια παράξενη ηδονή. Δεν είναι ΠΟΛΕΜΟΣ. Δεν μας την έπεσε
ένα είδος με σκοπό και συνείδηση να μας βλάψει, να μας καταστρέψει. Ο ιός κάνει
αυτό που κάνουν τα μικρόβια εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Είναι επιφορτισμένα με
δυο σημαντικές αποστολές: α. την αποικοδόμηση των οργανικών επιστροφών
στο έδαφος, φυτικών και ζωικών ώστε να απελευθερωθούν τα θρεπτικά στοιχεία και
να κυλάει αδιατάρακτα ο κύκλος της ζωής. Φανταστείτε όλα τα φύλλα να συσσωρεύονταν
στο έδαφος χωρίς να ‘λιώνουν’ όπως και τα ζώα και ο άνθρωπος. Θα εγκλωβιζόντουσαν
τα θρεπτικά στοιχεία σε οργανικές μορφές και θα έμεναν εκεί. Έρχονται όμως τα μικρόβια
και με την βοήθεια και των εντόμων και με τα ενζυμα ξεκινά η διάσπαση και απελευθέρωση.
2. Η αναστολή της επέκτασης. Όταν ένα είδος ξεφύγει υπέρμετρα τότε αναλαμβάνει
ένα μικρόβιο να το επαναφέρει σε κανονικά επίπεδα. Φανταστείτε έναν κόσμο όπου
η τομάτα ή η βελανιδιά θα είχε κατακτήσει τον πλανήτη. Σε αυτή την περίπτωση
ένα μικρόβιο ή ένα έντομο ή και τα δυο θα ξεσπούσαν μια επιδημία και σε μερικούς
μήνες θα είχαν προκαλέσει ολοκληρωτική σχεδόν καταστροφή της τοματας ή της βελανιδιάς.
Είναι ο φυσικός τους ρόλος, των μικροβίων, να ‘μαζεύουν’ όσους πάνε να απλωθούν
υπερβολικά. Και εμείς οι άνθρωποι απλωθήκαμε υπερβολικά. Το σημαντικότερο μάθημα
που δίδαξα δεν ήταν ούτε βιολογική φυτοπροστασία ούτε γεωργική βιοτεχνολογία
αλλά Γεωργική Οικολογία για εκεί μέσα έχεις την δυνατότητα να δώσεις στον φοιτητή
μια ολοκληρωμένη εικόνα του μικρο-οικοσυστήματος ή του μακρό-οικοσυστήματος.
Αυτοί του Συστήματος και των Κυβερνήσεων που λένε ότι είναι
ΠΟΛΕΜΟΣ το κάνουν σκόπιμα γιατί έχουν κάτι κατά νου. Μην τους ακολουθείται, μην
τσιμπάτε. Δεν είναι πόλεμος, είναι ώρα για περισυλλογή, για σκέψη.
Είναι απλά ΘΕΜΑ
ΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ.
Όταν βλέπω να μπαίνουν σε σουπερ μαρκετ χωρίς μέτρα προστασίας,
όταν βλέπω τους υπαλλήλους χωρίς μέτρα προστασίας τότε μάλλον τα θέλει ο κ@λος
μας. Δεν λέμε να αφήσουμε την ψευτομαγκια με τίποτε. Και είναι λογικό να μας πάνε
σε στρατιωτικό νόμο. Και δεν θα το κάνουν γιατί μας αγαπάνε αλλά γατί φοβούνται
το πολιτικό κόστος. Και βεβαίως θέλουν εργαλεία και ‘χαρτιά’ ώστε να πουν μετά
την καταιγίδα, να εμείς σας σώσαμε.
Σε κλειστούς χώρους όπως ένα σουπερ μαρκετ, το φτέρνισμα μπορεί
να στείλει τα σωματίδια ενός ιού να κυκλοφορούν για ώρες καθώς το μυστικό είναι
ο κλιματισμός που δημιουργεί ρεύματα σε ολόκληρο τον χώρο. Κανονικά τα σωματίδια
του ιού θα έφταναν στα 2 έως 2.5 μέτρα και μετά θα έπεφταν χάρις στην βαρύτητα.
Πάρτε απλά μέτρα
Κρατήστε μια ελάχιστη απόσταση και φορέστε τις μάσκες σας
σε κλειστούς χώρους που έχουν μάλιστα και κλιματισμό.
Αυστηρότητα και Ελπίδα
Είναι σπουδαγμένα τα παιδιά του κοινοβουλίου, μην πω ότι έχουν
και ντοκτορά σε αυτά τα πράγματα. Το πρωί φοβέρα και το βράδυ ελπίδα.
Νέα φάρμακα
Ελπίδες δίνει μια νέα είδηση από την κίνα: Τι είναι ο «αναστολέας
σύντηξης» ek1c4 που έρχεται στο παγκόσμιο οπλοστάσιο κατά του κορωνοϊού από την
Ακαδημία της Κίνας .
Εδώ οι περισσότεροι θα την πατήσουν όπως την νύχτα με μια
λακκούβα στο σκοτάδι. Νύχτα σκοτάδι με λακκούβες
είναι και η πνευματική νύχτα, η έλλειψη ικανότητας προς κριτική σκέψη και ανάλυση
και είναι αυτό το χειρότερο σκοτάδι, η μεγαλύτερη επιδημία.
Και αν βρεθεί το φάρμακο και το εμβόλιο, δεν θα έχουμε πάλι
στο μέλλον επέλαση ενός κάποιου μικροβίου φιλήσυχου μέχρι εκείνη την στιγμή;
Σαφέστατα και θα έχουμε.
Άρα τι πρέπει να καταλάβουμε:
Ότι καλό είναι ένα φάρμακο και ένα εμβόλιο για τον κορονοιό
αλλά δεν είναι το τέλος. Είναι η αρχή. Η αρχή να μάθουμε να παίρνουμε μέτρα και
να προστατεύουμε τον εαυτό μας και τους άλλους. Σε κλειστούς χώρους πάντοτε θα πρέπει
ένα βήξιμο ή ένα φτέρνισμα να το εγκλωβίζουμε είτε με ένα χαρτομάντιλο είτε με
το ρούχο του αγκώνα μας. Γιατί θα υπάρχει
πάντα μια γρίπη ή ένας κορονοιός.
Και βεβαίως θα πρέπει να επεκτείνουμε την προσοχή μας και
σε αλλά όπως ο ιος των κονδυλωμάτων, αυτή η μάστιγα που οδηγεί χιλιάδες γυναίκες
σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Μια επιδημία που όμως δεν μιλαει κανείς.
Όπως τα τροχαία, μια άλλη επιδημία που πάλι δεν μιλαει κανείς.
Γι αυτό ο κορονοιός είναι ευκαιρία να μάθουμε να σκεπτόμαστε
και να μάθουμε να προστατεύουμε τον εαυτό μας και τους άλλους.
Με εκτίμηση
Δρ Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου