Μία Πρόταση
Η δακοκτονία στηρίζεται στον έλεγχο του δάκου με παγίδες και
την καταπολέμηση με φυτοφάρμακα.
Κατά το κλασσικό πρόγραμμα της δακοκτονίας μπαίνει μια παγίδα
ανά χίλια ελαιόδεντρα με στόχο να καταγραφεί ο πληθυσμός του δάκου και ανάλογα
να προβούμε σε ψεκασμό η όχι.
Όταν ο πληθυσμός του δάκου ξεπεράσει ένα επίπεδο τότε προβαίνουμε
σε δολωματικό ψεκασμό, μια τεχνική εξαιρετική αν υλοποιηθεί σωστά.
Όμως η παραπάνω τεχνική συνεπάγεται εκατοντάδες τόνους φυτοφάρμακα
και εξαγωγή συναλλάγματος πέρα από την επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
Εναλλακτικά μπορούμε να αποφύγουμε τα φυτοφάρμακα και να αυξήσουμε
το επίπεδο απασχόλησης, ως έξης:
Να εφαρμόσουμε μαζική παγίδευση του δάκου αναρτώντας μια παγίδα
ανά δένδρο.
Έτσι θα εργαζόταν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού σε μια περιοχή
επί πέντε μήνες, θα είχαμε μηδενική χρήση φυτοφαρμάκων και αν οι εργαζόμενοι κάνουν
σωστά και υπεύθυνα την εργασία τους θα καταλήγαμε στον δραστικό περιορισμό του δάκου.
Το μόνο πρόβλημα θα ήταν ο ανθρώπινος παράγοντας. Κατά πόσο δηλαδή
θα έκανε σωστά και υπεύθυνα ο καθένας την εργασία του.
Μπορεί να εφαρμοστεί δοκιμαστικά σε μια απομονωμένη περιοχή
και αν τα αποτελέσματα είναι τα αναμενόμενα τότε να γενικευθεί.
***
Μπορεί οποιοσδήποτε να κάνει χρήση αυτών των προτάσεων αρκεί να αναφέρεται η πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου